De scholen zijn begonnen in onze regio Midden, en vanmorgen hangt toevallig een moeder aan de lijn.
Dat gebeurt wel vaker; mensen denken nog wel eens dat het product op onze site ook van onze hand komt. Dat is niet erg, want het levert ons waardevolle informatie over behoefte en zoekmethodieken van particulieren en professionals op. En daarverbeteren wij ónze producten dan weer mee.
Volle filters
Maar wat is hier het geval. De Rotterdamse school van haar kind heeft vorig jaar ad hoc gesubsidieerd geïnvesteerd in een ventilatiesysteem voor haar lokalen, en de filters zitten tot de nok toe vol met vuil. En de moeder heeft de ‘tijd’ om op verzoek van de schooldirectie op onderzoek uit te gaan, want een en ander “schijnt dan ook weer niet zo gezond te zijn, ja toch niettan”. Dat dit een taak is van een betrokken moeder, kun je ook raar en onprofessioneel vinden, maar ‘chapeau’ voor de betrokkenheid, zullen we maar zeggen.
Kastje, muur
Ze vervolgt haar verhaal. Blijkbaar is er geen onderhoudscontract afgesloten. Althans, niet eentje die te vinden is, of waar de blijvend school aan herinnerd wordt. Het destijds aangeschafte ventilatiesysteem is van een leverancier die failliet is, en niet meer bestaat. Dat is jammer, want de school wilde er nóg eentje bestellen. Telefonisch contact met de erven levert de bijna klassieke afwijziging op: ‘misschien moet u eens naar Denemarken bellen voor een filter.’ Kastje. Muur. Paarse krokodil.
Verschillende gedachten schieten door mijn hoofd. Impulsaankoop. Directie met weinig visie op langetermijn-investeringen. Een installateur die blijkbaar geen onderhoudsafspraken wilde maken of heeft gemaakt. Een leverancier die niet thuis geeft bij iemand met nota bene een koopsignaal. Een opdrachtgever die van toeten noch blazen weet. Goedkoop = duurkoop. En nog meer van dit soort dingen. Belangrijkste signaal is: er is te veel mis, veel te verbeteren, en de installatiebranche kan hier een bepalende rol in spelen.
Het berichtje dat ik vanochtend tikte, is dus echt waar. Tien maanden na dato heeft deze blog van mijn hand, over een school in Enschede, nog niet aan waarde ingeboet. Voor deze alleraardigste bellende moeder heb ik de onafhankelijke bril even afgezet, en een paar adressen opgelepeld waarvan ik verwacht dat ze het wél voor elkaar hebben. En heb haar succes gewenst.
Cupcake
Deze week heb ik voor het eerst mijn dochter afgeleverd op haar kinderdagverblijf. Fonkelnieuw gebouw. Ik mag dan ook hopen dat ik niet door de directeur gevraagd wordt voor dit soort ridicule belklusjes. Omdat een professionele club dit voor elkaar moet hebben, gebudgetteerd en al. Dan nog liever straks bijna gedwongen ‘klaar over’ bij het zebrapad, of luizenvader spelen met gevaar voor de laatste restjes eigen haardos.
Of erger nog: cupcakes maken.
