Wat kost die CO-certificering nu eigenlijk? Misschien wel de belangrijkste vraag voor velen, met name voor kleine installateurs. Want links of rechtsom zal toch betaald moeten worden. En dat gaat nogal in de papieren lopen. Een doorn in het oog van velen: en dat leidt tot afwachters en afhakers.
Maar dan de vraag, wie is dan die ‘kleine installateur’, waarover zo veel gesproken wordt? Een collega van 1,55m? Een rot in z’n vak waar je nog elke dag de kneepjes van het vak van leert? De 1-pitter met 1500 toestellen die alleen onderhoud en servicewerkzaamheden verricht, of de badkamerspecialist die met z’n 10 medewerkers ook wel eens een toestel plaatst? Toch zeker niet de warmtepomp installateur die honderden toestellen plaatst inclusief hybriden?
Wie is die kleine installateur?
Ja zeg het maar, wie is die kleine installateur? Het is duidelijk dat het hier gaat over het merendeel van de installateurs. Dus een groep om echt wel rekening mee te houden. Daarom is het niet vreemd dat iedereen roept: “Wij zijn er voor de kleine installateur”. Natuurlijk want daar zijn er de meeste van. Maar wat doe je dan voor die kleine installateur? Ga je hem dan echt ontzorgen en hem helpen om z’n werkzaamheden te vereenvoudigen en het hem zo gemakkelijk mogelijk te maken? Ja dat kan.
Wel volgens de regels werken
Werkzaamheden uitvoeren volgens de regels hoeft niet moeilijk te zijn. En als je het goed aanpakt kan die certificering hem ook nog geld opleveren in plaats van kosten. Maar dat geld niet voor elke installateur. En dat is nu net het probleem. Het aantal interventies bepaald hoeveel je per toestel meer moet vragen om de certificeringskosten dekkend te maken. Want de kosten zullen verdeeld moeten worden over het aantal interventies. Maar, of je nu 30 toestellen of 1.000 toestellen in je klantenbestand hebt, de CO-certificering staat voor de deur en er zal een keuze gemaakt moeten worden.
Wat kost dat nu die certificering?
Dat is natuurlijk voor elk bedrijf anders, maar hieronder een overzicht van de verschillende kosten. De kosten voor aanschaf en kalibratie van de meetinstrumenten noem ik hier niet, want dit zijn kosten die je nu ook al hebt.
Eénmalige kosten
zijn kosten die je maakt vanaf de start van de certificering, totdat het CO-certificaat aan jouw bedrijf is toegekend. De vermelde bedragen zijn een richtbedragen.
- Opleiding monteur t.b.v. Vakmanschap CO €800,-
- Aanschaf van een kwaliteitshandboek €800,-
- Aanschaf van de benodigde normen/abonnement €350,-
- Auditkosten (bedrijfs- en de projectcontrole) CI €1.650,-
- Kosten voor het gebruik van een project tool. €360,-
In het totaal kost je dit het eerste jaar naar schatting ongeveer €4.000,-. Maar zoals gezegd het is een schatting. Het kan minder of meer kosten, afhankelijk van jouw keuzes. Misschien doe je de theorie online of kun je bij je groothandel of ketel fabrikant terecht voor je monteursprofiel. Ben je bijvoorbeeld lid van techniek Nederland dan zou je ook kosteloos hun kwaliteitshandboek gebruiken. Maar er zijn ook adviesbureaus die je voor € 3.500,- volledig ontzorgen, en dan gaat de prijs weer omhoog. Heb je al de benodigde normen of een abonnement dan zijn dit geen extra kosten. En misschien heeft je ERP systeem al een correcte checklist voor project opvolging. Dat zijn allemaal zaken die de eenmalige kosten veranderen.
Jaarlijks terugkerende kosten.
- Jaarlijkse controle/audit Certificerende instelling €1.650,-
- Abonnement op benodigde normen (indien van toepassing) €125,-
- Kosten voor het gebruik van de project tool (indien van toepassing) €360,-
Zo komen de jaarlijks terugkerende kosten al op meer dan € 2.000,- per jaar uit. Maar ook hier geldt, ben je al in het bezit van de normen of een project-tool, dan blijven alleen de auditkosten over je Certificerende Instelling. Jouw totale kosten gedeeld door het aantal interventies is dan een goede schatting van jouw minimale (certificering)kosten per toestel.
Overige kosten
Wat ik niet heb meegenomen is de tijd die je er zelf of je medewerker in steekt om het hele proces op te zetten en op te volgen. Ook de kosten voor het opnieuw behalen van het CO-certificaat voor de monteur na 5 jaar is hierbij niet opgenomen.
Is CO-Keur een alternatief?
CO-Keur is een koepelorganisatie waar je, als je in het bezit bent van je Vakmanschap CO paspoort én in het bezit bent van de juiste meetapparatuur met bijbehorende kalibratierapport, onder hun certificaat kunt werken. Dit betekent dat jouw werkprocessen moeten aansluiten bij de processen zoals die door de koepelorganisatie zijn vastgelegd. Zij verzorgen de o.a. de interne audits en een deel van het administratieve werk. Ook hebben ze een app voor het vastleggen en afmelden van de controles en dit voor een vast bedrag per afmelding.
Maar….
De opzet is in de basis een vorm van CO-certificering waar veel kleine installateurs zich in kunnen vinden. Zeker voor diegene die maar weinig toestellen in beheer heeft kan dit oplossing bieden. Momenteel heeft de Raad voor Accreditatie deze koepelorganisatie nog geen goedkeuring gegeven. De vraag is nu; “Welke aanpassingen komen er om goedkeuring te krijgen van de raad van Accreditatie?”. Op dit moment dus nog geen groen licht voor CO-Keur.
Afwachters: de kat uit de boom.
We weten inmiddels 3 jaar dat het certificeren van gasverbrandingsinstallaties er aan komt. Maar door het meermaals uitstellen, om welke reden dan ook, creëer je natuurlijk ook afwachters. “Ik wacht effe af”, “misschien wordt het weer uitgesteld”. Begrijpelijk dat is al eerder gebeurd.
Wat maakt de berg zo groot dat veel installateurs de kat uit de boom kijken. Of is de berg niet hoog genoeg en hadden we het liever gezien zoals in België? In België moet je eerst 120 lesuren volgen voordat je als technici aan de ketel mag sleutelen en elke 5 jaar opnieuw een examen afleggen. Hier lijkt één dag theorie en één dag praktijk te veel? Of denk je, ik weet het allemaal wel, en op die twee dagen leer ik niks bij. Ik zie het meer als een opfriscursus. Effe kijken wat er veranderd is sinds ik de laatste keer in de schoolbanken zat, misschien nog wat van opsteken, nog wat vragen stellen en klaar. Maar wat voor velen onbegrijpelijk is, is dat voor deze opfriscursus geen minimale voorkennis vereist is. In 2 dagen leid je geen installateurs op. Dit is ondoordacht en niet goed uitgewerkt.
Afhakers zien het niet meer zitten
Een grotere uitdaging nog, zie ik bij de afvallers. Ervaren installateurs die het bijltje erbij neergooien. En dat zijn er veel, te veel! Niet omdat het moet, maar omdat ze door de bomen het bos niet meer zien of gefrustreerd zijn geraakt. Met goede ondersteuning en wat hulp zouden er minder afvallers zijn. Maar ja, iedereen heeft het al druk genoeg. En je verdiepen in een administratief traject is niet voor elke installateur weggelegd. Hopelijk vindt een aantal (potentiële) afvallers voldoende hulp om dit mooie vak niet de rug toe te hoeven keren.
Dit was mijn laatste blog uit de deze serie CO-certificering. Hopelijk heb ik mijn collega’s iets meer inzicht kunnen geven over dit onderwerp en de ontwikkelingen. Wie deze en andere ontwikkelingen wil blijven volgen kan dit doen door aan te melden voor de nieuwsbrief van Maintenanz.
Dank voor het lezen en graag tot de volgende keer!
