Mijmeringen vanaf de VSK. Hij is al jaar in, jaar uit, een vaste klant op de VSK. In het gangpad lopen we elkaar steevast tegen het lijf. Elk jaar weer. Hij, installateur, is dan met zijn personeel. Een dagje uit. Hij is een zwager van een vriend van me, zo’n gast die je sporadisch treft op een feestje. Maar je deelt een vakgebied, en dat komt al jarenlang samen in een gangpad. En in mijn rol ontmoet ik het liefst zo veel mogelijk praktijkmensen.
Een lach van herkenning. Even beppen over de zaak. Druk druk druk. Gekkenhuis. Vrouw en kinderen? Duimpje omhoog. Gewoon nog veel keteltjes hè? Ja ja, dat duurzaam komt er wel aan hoor. Dat soort evergreens. Carnaval komt eraan hè? Zijn mannen grinniken een beetje mee. Hij runt zijn bedrijf onder de rivieren, dus die gaan na de VSK een week de polonaise in. Het bedrijf is een klassiek familiebedrijf. Door zijn vader opgericht, en door het gezin gedragen. De beste man stierf veel te jong, maar zoon nam het roer vol energie over.
Een aantal edities lang delen we ervaringen. “Ga daar eens kijken.” “Weet je wat iets voor jou is?” En zo komen échte praktijkverhalen en tips tot ons, en onze kennis bij ondernemers. We slaan elkaar weer op de schouders, en vervolgen onze route. We zien elkaar wel weer een keer. Ik had hem nog willen benaderen voor een video-item, maar door mijn drukte kwam het er niet van.
En toen ging het mis
Eind vorig jaar ging onze installateur zo maar onderuit bij ketelonderhoud. De mensen waar hij aan het werk was, hoorde ineens rare geluiden boven. Groot alarm. Ambulance, ziekenhuis. Diagnose: herseninfarct. 44 jaar jong, 2 jonge kinderen. Zo dartel je je klanten af, zo moet je hopen dat je je benen weer kunt bewegen. Zo banjer over de VSK, zo hoop je dat je misschien straks weer een offerte kunt schrijven voor je eigen bedrijf. Want het montagewerk, dat is wel afgelopen op je 44e. Het is nu blij zijn met stappen vooruit, die voor bijna elk mens vanzelfsprekendheden zijn. En dat komt wel binnen. Papa moet revalideren in plaats van voetballen.
En leeg gangpad
Ik keek vandaag een gangpad in. Op zoek naar die installateur die ik zeker weten niet tegen ga komen. Maar waar ik wel aan denk. Momenten dat die beurs, die site, die introductie, die omzet, en zelfs dat mooie vakblad, even helemaal niet meer ter zake doen. Ik hoop dat ik hem straks, op een verjaardag, kan vertellen hoe de beurs was. Maar misschien moeten we wel niets zeggen, en vieren dat we er gewoon nog zijn.
Potverdorie… Wat een fantastisch mooie blog Eddy!
Hee Ed, bedankt voor deze mooie blog. Heel mooi geschreven weer.
Mooi eerbetoon aan deze installateur, Eddy. En aan al die hardwerkende installateurs die dit jaar gelukkig wel op de VSK kunnen zijn.
Kippenvel…………mooie blog en vanuit het hart geschreven. Top
Dank!
Bedankt voor dit mooie verhaal!
Erg mooi en realitisch geschreven Eddy mijn complimenten
Dank Hans.
mooi geschreven Eddy!
beste eddy hoeveel bezoekers zijn er nu eigenlijk geweest ,volgens mij lijken de bezoekersaantallen tegen te vallen
35000 ongeveer zelfde als vorige editie
Mooi om alles eens in het juiste perspectief te zetten .
Mooi verhaal Eddy! Hopelijk zien we hem weer snel lopen in Prinsenbeek.
Ik hoop met je mee André. Dank!