
Nog 16 alternatieve VSK Awards; een persoonlijke nabeschouwing van een week vakbeurzen in Utrecht. Uiteraard met een knipoog, en over de uitslag kan en mag gecorrespondeerd worden met het enige partijdige jurylid.
Â
1)Grootste lichtpunt: De bezoekercijfers zijn conform verwachting. Ondanks lagere prognoses bijna 40.000. Het merendeel installateur, het merendeel met affiniteit met verwarming. Een derde was directeur en/of management. Dinsdag tot en met vrijdag veel volk op de vloer, zonder uit te puilen. De perfecte mix voor kwalitatief bezoek dus. De hele week geen snertweer. De jury vindt dat een glas altijd halfvol is.
Â
2)Grootste teleurstelling: Veel grote afwezigen, en onophoudelijke gemorrel daarover. Vaillant bij de ketelfabrikanten, J.E. Stork-Zehnder bij de ventilatiejongens, en Hansgrohe bij sanitair. Slechts één groothandel op de beurs. Ook hier het glas-is-half-vol-statement. Wel bleef door al het geschuif van oorspronkelijk indeling in segmenten Water, Vuur, Lucht en Aarde weinig over. In 2016 volgt dan ook een nieuw concept.
Â
3)Meest verrassende stand:
Het blijft eentonig, maar wederom Jaga. Twee jaar geleden bouwde de radiatorfabrikant een duurzame stand van houten convector-rooster-houtjes. Nu kwam het bedrijf met een gigantische roze vogelkooi (!) op de proppen, die ook nog eens warmwater-doorvoerend gemaakt kon worden. Elk uur hing vertoonde een in doeken gewikkelde luchtacrobate haar kunsten in het letterlijke hart van de verwarmingshal. Opvallend: geen producten in de kooi, maar mensen. Gewaagd, deze netwerktactiek, doch innovatief. Smaakvolle abdij-kriek van de tap, uiteraard in bijpassend glas.Â
Â
4)Grote winnaar: Nefit kreeg de spotlights vol op zich gericht. De Nefit Easy ging met een VSK Award plús de publieksprijs aan de haal.
Â
5)Grootste irritatie:Â lege plastic tasjes aangereikt krijgen terwijl je niets bij je hebt dat daarin kan. Lekker duurzaam.
Â
6)Opmerkelijkste verschijning:
 Wave van Remeha. De ketelfabrikant presenteerde met Wave een studie naar comfort, beleving en gemak. Virtual reality via de smartphone, met een blije orka als stralend middelpunt van verwarmingsbeleving. Een Tamagotsji voor consumenten: laat het koraal groeien om te overleven!
Â
7)Grootste trend: hoewel we het aan zagen komen: de slimme thermostaten. Alle grote keteljongens volgen, ieder op hun eigen manier, het spoor van die fabrikant uit Deventer (zie Grote winnaar).
Â
8)Beste sport en spel-moment:
Bij Brink konden bezoekers een basketbal in een netje gooien. Bij VSH mocht men fittingen stapelen. Winterspelen-technisch deed Nathan het slim: op de stand prijkte trots de bobslee van Olympiër Edwin van Calder, die wordt gesponsord door de Nederlandse vertegenwoordiger van onder meer Uponor. Net iets dynamischer was de présence van Co Stompé. De schnabbeldarter gooide bij Sphinx elke beursdag pijltjes tegen bezoekers. De Maastrichtse onderneming bestond namelijk –inhaaktechnisch slim- one-hundred-and-eighty jaar. Voor zover we konden waarnemen heeft hij geen enkel potje verloren. (NASCHRIFT: een oplettende lezer mailde ons dat Stompé het op woensdag af heeft moeten leggen tegen een 13-jarige jongen, waarvan akte)
Â
9)Beste modesucces: de bedrijfsstropdas in pak hem beet Viega-geel of Wilo-groen is herkenbaar doch passé. Geberit introduceerde het bedrijfssjaaltje: een trendy linnen sjaaltje met hierop een print van het jubilerende inbouwreservoir. Valkuil: niet iedereen is een sjaaltjestype, en dat zie je.
Â
10)Grootste misser:
Presentatrice Lauren Verster presenteerde de VSK Award-uitreiking enthousiast, doch slaagde ze er niet in om haar voorgangers Anita Witzier en Annechien Steenhuizen op basis van kwaliteit en op inhoud te benaderen. Haar outfit was, in de sfeer van de VSK, eveneens 25 procent kleiner. Het oog wil ook wat, maar ketelfabrikant Atag, Attag noemen is onvergeeflijk.
Â
 11)Slechtste grap:
 De zorgvuldig voorbereide Minister Blok zei bij zijn bezoek dat zijn eigen woning vóór de verbouwing Energielabel Z had. Bij een netelige vraag over het borgen van vakmanschap om ongelukken met open gastoestellen te voorkomen, wist hij niet hoe gauw de microfoon naar Uneto-VNI frontvrouw Titia Siertsema moest.
Â
Â
 12) Het beursgebbetje:
 Veel pennenprullaria. Het liep het niet over van originele give-aways. Ubbink stuurde als teaser elastische veters naar haar relaties. Het smartphone-handschoentje van George Fischer –haalt u de rechterhand maar op bij onze stand- was vernuftig, maar niet origineel. Dit deed Thermagas in 2012 al met linkersokken. Meest origineel was toch wel weer groothandel Technische Unie, dat een glimlach toverde op elk gezicht wanneer het elektrisch aangedreven badkuipje over de beursvloer voorbij zoefde. Met muziekje. Je zou ze zo mee naar huis willen nemen.
Â
13)Zwaarste persmap: Veel respect voor de ruggen van de vakbladpers dit jaar. Wel trakteerde Alklima het journaille op met een gewichtige leren map, inclusief kladblok en uitgebreide documentatie. De werkelijke persinfo met beursnieuws staat op een vederlicht usb-stickje.
Â
13)Beste koffie: Geen idee. De barista bij Eisma Bouwmedia, uitgever van Installatie en Sanitair, deed zijn werk dusdanig goed, dat er elders geen druppel bonenvocht gebruikt is.
Â
15) Beste hap: Het bittergarnituurtje of zoutstaafje is makkelijk, maar niet meer onderscheidend. Opvallend veel Duitse invloeden op de vloer, al heeft dat te maken met de moederbedrijven van exposanten. Eervolle vermelding voor Rehau dat –overigens niet als enige- de klassieke Duitse worst combineerde met smaakvolle zuurkool en dit stijlvol presenteerde.  Ook een appel bij vertrek. Klein gebaar, groots gewaardeerd. Beste biertje: zie bij Verrassende stand.
Â
16) Beste muziek: Vergeet de Amsterdamse medleys en housegedreun na beurssluiting. De klapper dit jaar heet Leona Philippo. De winnares van The Voice of Holland is dan misschien nog niet zo gevestigd als haar gastheren Grohe en Sphinx, en haar voorgangers op het donderdagavondpodium Do en Edsilia Rombley, maar.. Wat. Een. Keel.
Â
Een foto-impressie van de beurs vindt u hier.
Wat betreft de prestatie/presentatie van Lauren Verster: Ik zou het helemaal niet erg vinden als gastvrouwen, gastheren en dagvoorzitters zich in ruil voor de paar ruggen die ze ongetwijfeld als beloning krijgen, ook enigzins verdiepen in de teksten die ze dienen uit te spreken. Ter verdediging van Lauren Verster, ze is (helaas) geen uitzondering. In tien minuten vijf keer zeggen ‘dat je er gelukkig helemaal geen verstand van hebt’, vind ik niet professioneel. Ik denk dat een mooi ‘plaatje’ samen kan gaan met een mooi ‘praatje’en dat Lauren zich dommer voordeed dan ze is.