
Nederlandse badkamers, maar ook de moderne meterkast, cv-ketelruimte en toilet, hebben één ding gemeen. Ze zijn gemiddeld genomen áltijd te klein.
In de voorraadkast onder de trap past géén warmtepomp, de combinatie bad-douche is voor veel woonconsumenten ruimtetechnisch nét een brug te ver. Verkorte potten, kleine wastafels, fonteinkraantjes zijn razend populair, maar ook ketels moeten in de flatrenovatie in keukenkastjes kunnen. Fabrikanten verzinnen hier van alles op, zoals de inmiddels bekende bad-douchecombinaties, slimme toiletten, kleine opbergwondertjes, maar voor de installateur of badkamerprof geldt altijd: maak het maar even, en zorg dat het een beetje bereikbaar of te onderhouden is. Dat levert áltijd een spanningsveld op. Zeker omdat ook consumenten altijd klagen over het feit dat de ruimtebesparende oplossingen áltijd duurder zijn, ook al is het geen maatwerk. (Overigens ziet u op de foto linksboven een kastenwand annex bijkeuken van ontwerper Jos van Zijl, waar wasmachine, droger, wastafel, strijkplank, opberg, en techniek in één strak meubel met vouwwand zitten.)
Beperking = kans
Ruimte is vaker een illusie dan werkelijkheid. En dan komt dus de creativiteit om de hoek kijken. In de beperking schuilt namelijk de meester, en daar onderscheidt zich wat mij betreft het kaf van het koren. Dat voor elke vraag een oplossing is, bewijst dit appartement in New York, waar een krankzinnig ruimtebesparend ontwerp ervoor zorgt dat een appartement van 37 m2, de functionele oppervlakte van 100 m2 heeft. Een rondleiding vol verbazing, maar bovenal: oplossingen. De techneut of ondernemer die een zogenaamde beperking kan omtoveren tot een briljante ‘wannahave’, die heeft goud in handen. Maar dat geldt niet alleen voor ruimte.