Er komt op korte termijn geen verplichte koolmonoxide-sensor in cv-ketels. Niettemin gaat Vaillant als eerste fabrikant wél zo’n sensor plaatsen in haar nieuwste toestel.
Een speciale CO-sensor zou ervoor moeten zorgen dat de ketel, en dus ook de koolmonoxide-productie, stopt wanneer het toestel door bijvoorbeeld onvolledige verbranding een gevaarlijke hoeveelheid koolmonoxide uitstoot. De Onderzoeksraad voor de Veiligheid (OVV) adviseert in haar onderzoeksrapport fabrikanten van ketels en rookgasafvoersystemen om extra veiligheidsmarges in te bouwen, om het aantal ongelukken rond het dodelijke gas terug te dringen. Rookgasafvoeren en cv-ketels moeten volgens de Raad ‘failsafe’ zijn; dit betekent dat ze een extra veiligheidsvangnet moeten hebben, mocht de installatie onverhoopt toch bewoners blootstellen aan koolmonoxide.
Een verplichting van een dergelijke sensor zit er voorlopig niet in, zegt Martijn Kerssen namens ketelfabrikantenkoepel VFK in het meest recente nummer van vakblad Installatie en Sanitair. “Europese regelgeving dwingt ons dit op Europees CE-niveau aan te kaarten.” Een dergelijke procedure duurt minimaal een jaar.
Recirculatie
Cv-ketels springen meestal al op storing, wanneer rookgassen door middel van recirculatie in de luchttoevoer van het toestel terecht komen. Eerder al liet Rogafa weten in te zetten op concentrische rookgasafvoersystemen, die dit extra veiligheidsvangnet door recirculatie al in zich hebben. Maar er zijn meer mogelijke veiligheidsmarges: ketelfabrikant Atag heeft bijvoorbeeld een sifonconstructie in haar toestel zitten, waardoor rookgassen niet via de ketel in de buitenlucht terecht kunnen komen. Ook AWB heeft in projectketel Thermomaster C-XV een extra zekerheid, dankzij een zelfsluitend veiligheidssifon. Dit toestel is dit jaar op de markt gekomen. Vaillant heeft in de nieuwste EcoTec exclusive, die op de VSK haar Nederlandse primeur beleeft, wel een CO-sensor ingebouwd. Hiermee speelt de fabrikant op eigen houtje in op de wensen van de OVV.
Opvallend genoeg zag vijf jaar geleden de markt nog geen enkele reden voor een CO-sensor. Vakblad Gawalo concludeerde na een rondgang langs fabrikanten dat deze sensor toen geen extra veiligheid zou bieden, en de ketel prijstechnisch uit de markt zou prijzen. Kenners concluderen dat vooral het inzetten op gedegen onderhoud, goede opleiding, voorlichting en systeemdenken op korte termijn meer zoden aan de dijk zetten om de veiligheid rondom gasinstallaties te vergroten.
Dit voorjaar kabinetsreactie
Dit voorjaar komt het kabinet met een inhoudelijke reactie op het OVV-onderzoek naar koolmonoxide-ongevallen met gasketels. In antwoord op Kamervragen laat minister Stef Blok weten niet van plan te zijn een opleverkeur bij de aanleg verplicht te stellen. Ook een verplichting tot periodieke keuringen van verbrandingsinstallaties zit er wat hem betreft niet in. Een wettelijk verplichte erkenningsregeling voor installatiebedrijven behoort wel tot de mogelijkheden. Die worden op dit moment onderzocht door de verantwoordelijke ministeries, in overleg met branchepartijen, zoals Uneto-VNI, VFK en de bestaande erkenningsregelingen.
Deze fabrikanten kennen hun verantwoording. Bij deze toepassing zullen er veel lekkages aan het licht komen bij diverse ketelfabrikanten!
Een co sensor heeft een kortere levensduur dan een cv ketel. Als de sensor niet wordt gecontroleerd kun je hem er net zo goed uit laten.
Dit word dan toch met de “jaarlijkse” controle mee genomen? Beetje vreemde reactie naar mijn mening. Geldt voor de andere onderdelen toch ook?
Ik vind dit een prima zaak van Vaillant. Service monteurs mogen naar mijn mening wel eens wat beter onderhoud plegen. Niet alleen een rookgasmeter eraan hangen en prima. Dit is tevens ook het grootste probleem hier in Nederland (ZZP-ers met ervaring uitgesloten). De eindgebruiker krijgt een sticker “gecontroleerd” op het toestel en gaat er blindelings vanuit dat het wel goed zit.
De reactie van Gerald Olde snap ik volkomen. De sensor zal een kortere levensduur hebben dan de cv-ketel. Er zijn nog genoeg mensen die geen onderhoud laten verrichten en er dan maar van uit gaan dat de sensor zijn werkt wel doet.
Uitgangspunt in mijn ogen moet zijn het voorkomen van een onveilige cv-ketel inclusief de bijbehorende installatie. Dit kunnen we waarbogen door een verplichte jaarlijkse controle van de cv-ketel door een bevoegd persoon (mensen die verstand hebben en hiervoor een opleiding hebben gehad) en het aanstellen van een onafhankelijk orgaan dat eens in de 5 jaar een soort APK woning gaat uitvoeren.
Tevens snap ik de verzekeringsmarkt niet. Die keren standaard uit als er brand/waterlekkage is ontstaan. Draait het verhaal eens om we keren pas uit als er een erkend installateur de installatie heeft aangelegd/onderhouden!
Naast de beperkte levensduur van een CO-sensor vraag ik mij als fabrikant Wöhler Messgeräte Kehrgeräte GmbH van rookgasmeters toch af wat deze CO-sensor in de CV-ketel straks uiteindelijk gaat beveiligen. Een korte zoektocht op internet leert mij dat volgens onderzoek een CV-ketel gemiddeld 200 ppm CO produceert.
Meetwaarden boven 200 ppm CO in de CV-ketel zijn dus gebruikelijk en zullen bij een lekkende rookgasafvoer of een lege sifon, ongeacht een goed werkende CO-sensor, in een slecht geventileerde ruimte uiteindelijk toch echt leiden tot levensgevaarlijke situaties.
Groeten namens het Wöhler Team
Martin
[…] CO-sensor, zoals enkele fabrikanten hem nu al in een aantal types toestel hebben zitten, wordt niet verplicht in Nederland. Wel gaat het kabinet op Europees niveau aansturen […]
[…] Minister Schippers (VWS) gaat op Europees niveau actief inzetten op het verplicht stellen van CO-sensoren in alle cv-ketels. Ketelfabrikanten zouden allemaal hun gastoestellen uit moeten rusten met een interne koolmonoxide-sensor. Deze sensor zorgt ervoor dat het toestel stopt met het produceren van rookgassen wanneer een te hoge concentratie koolmonoxide wordt gemeten. Â Inmiddels heeft de Onderzoeksraad voor de Veiligheid op verzoek van Schippers de aanbeveling bij de Working Group Gas Appliances gepresenteerd. Bij deze bijeenkomst waren alle lidstaten van de EU, de Europese Commissie en Europese branche-organisaties vertegenwoordigd. Dit verplichtingstraject gaat minimaal een jaar duren. […]