Pagina 59 van: Installatie en Sanitair – nummer 01 – 2020

<<
>>
uit de Roemeense bouwmarkt een fit-
ting kan installeren in een Nederlandse
woning die niet aan de Europese
eisen voldoet. En dat is pure winst.
Deze maatregel gaat over vier jaar in.
Concreet betekent dit: nieuw materiaal
moet aan de eis gaan voldoen dat er
niet meer dan 5 microgram lood in een
liter water mag komen.
Overschrijdingen
Deze norm van 5 microgram lood per
liter water is niet bindend, maar lidsta-
ten moeten er wel alles aan doen om
die norm te halen. Volgens de Europese
afspraken moet het over vijftien jaar
zover zijn. In Nederland is die norm
waarschijnlijk wel haalbaar. Op dit
moment is het gemiddelde loodgehalte
in kraanwater 1 microgram: ruim dus
onder de nu voorgestelde norm van 5
microgram. En naarmate er meer oude
woningen met oude leidingen gesloopt
worden, zal het percentage langzaam-
aan zakken.
Maar er is ook een andere manier om
de zaak te benaderen. Onder de huidige
norm van 10 microgram per liter vol-
doet ongeveer 1 procent van het water
in de Nederlandse woningen niet aan
de eisen. Bij een norm van 5 microgram
verdubbelt het aantal woningen dat
in ‘overtreding’ is tot 2 procent. Niet
dat er in een keer meer lood in het
water zit, maar toch zal het wel meer
maatschappelijke onrust veroorzaken
en daardoor zal de overheid sneller
genoodzaakt zijn er iets aan te doen.
Overigens doet Nederland het behoor-
lijk goed. In Vlaanderen bijvoorbeeld is
het percentage overschrijdingen ruim
twee keer zo hoog als bij ons. Maar
effectief betekent een normverlaging
bij ons wel een verdubbeling van het
probleem.
Regionale verschillen
Er zijn wel grote regionale verschillen.
In de regio rond Den Haag en Leiden
ligt het percentage van de woningen
waar meer dan 10 microgram lood per
liter drinkwater aangetroffen wordt op
Europese afspraken over lood op een rijtje:
– Nieuw materiaal: dit moet aan eis gaan voldoen dat er niet meer dan 5
microgram lood in een liter water mag ‘lekken’. Dit zal over vier jaar ingaan
(er komt een Europese lijst met toegestane materialen, niet alleen voor
lood, maar allerlei ‘contactmateriaal’).
– Voor het bestaande distrubutiesysteem: 5 microgram lood per liter over
vijftien jaar. In tussentijd blijft de 10 microgram staan.
– In huizen: lidstaten moeten pogen om 5 microgram lood per liter over vijf-
tien jaar te halen (in tussentijd blijft de 10 microgram). Lidstaten moeten ook
een beoordeling gaan doen over het volledige systeem en zullen gerichte
acties moeten ondernemen waar problemen zijn. Bijvoorbeeld trainingen
voor installateurs aanbieden.
De afspraken gaan Europarlementariër Bas Eickhout niet ver genoeg. Hij
was voorzitter van de onderhandelingen over de drinkwaterrichtlijn tussen de
Europese Raad (lidstaten) en de het Europees Parlement. “Over dit specifieke
onderdeel [lood, red.] ben ik niet tevreden. Door toedoen van het Europees
Parlement is het gedeelte over lood aangescherpt, maar het had nog veel
scherper gemoeten.” Hij had liever gezien dat de norm van 5 microgram bin-
nenshuis bindend was geweest voor alle lidstaten. “En voor nieuw materiaal
bijvoorbeeld, daar horen we gewoon naar nul te gaan. Het was een moeilijke
discussie, omdat een aantal landen erg bang is voor de kosten die het met
zich meebrengt. Het is echter belangrijk om niet te vergeten dat het hier om
milieuwetgeving gaat, het is de wettelijke ondergrens waar EU-landen aan
gaan moeten voldoen. Landen zijn altijd vrij zijn om zelf verder te gaan, niets
staat ze in de weg om striktere limieten in te voeren.”
Drie soorten waterleidingen: kunststof, koper en lood.
nummer 1 februari 2020 | installatie en sanitair 63
>>
ruim 5 procent. In de regio ten westen
en noorden van Amsterdam zit het
tegen de 4 procent aan. Het is niet dui-
delijk hoe ver dit percentage oploopt als
de norm wordt verlaagd naar 5 micro-
gram per liter. In het oosten, noorden
??
??
62-63-64_loodinwater.indd 63 15-01-20 15:53