Pagina 18 van: Installatie – nummer 08 – 2020

Doekle Terpstra in een notendop
Doekle Terpstra (64) is sinds februari 2017 voorzitter van Techniek Nederland, en
diens voorganger Uneto-VNI. Bij de brancheorganisatie zijn 5000 bedrijven aange-
sloten, die een omzet van 15,3 miljard vertegenwoordigen en werk bieden aan
103.500 mensen. Het merendeel van de leden komt uit het midden- en kleinbedrijf.
Terpstra maakte carrière binnen vakbond CNV, waarvan hij van 1999 tot 2005 bonds-
voorzitter was. Hij bestuurde daarna onder meer Hogeschool InHolland, de HBO
Raad en was lid van de Sociaal Economische Raad (SER). Terpstra is drie dagen in
dienst bij Techniek Nederland, is voorzitter van de commissie Werken in de Zorg van
het kabinet, heeft commissariaten en doceert op Nijenrode. In zijn vrije tijd is de
tweevoudig opa te vinden op de racefiets. “Dit jaar wil ik 4000 kilometer op de teller
hebben. En elke dag een half uur lezen. Bij voorkeur dikke biografieën, zoals de
Cromwell-triologie van Hilary Mantel. Zware kost: bij iedere zin nadenken.”
lateurs staan in de praktijk, leven in de werkelijkheid van het
nu. Ik heb ook weinig geduld, maar ik weet wel hoe het spel
werkt. Als er een nieuw kabinet was gekomen, had het zo
weer anders kunnen lopen.
Installateurs zijn sceptisch omdat gemeenten
zeggen niet te gaan handhaven. Gaat dat wel goed?
Handhaving kan helpen, maar het gaat uiteindelijk om
gedragsverandering. Woningbezitters zullen bewust gaan
kiezen voor een bedrijf met CO-certificaat. Er komt een
online register met gecertificeerde bedrijven en een over-
heidscampagne die daarnaar verwijst. De handhaving is wel
de zwakste schakel van deze wet. Ik snap de argwaan. Maar
de wet is van kracht. Of gemeenten nu willen of niet: ze zul-
len er verantwoordelijk voor worden. Het staat in het Bouw-
besluit, en dat is afspraak. We moeten nu de praktijk toetsen
en heel scherp de signalen van onze leden opvangen. Mis-
standen melden en via Kamervragen de discussie blijven
voeden, en bijsturen waar het kan. Liever een wet met een
zwakke plek, dan geen wet. Het werk houdt niet op, het
begint pas. Het glas is halfvol.
De Vereniging Nederlandse Gemeenten, maar ook
verzekeraars lijken nog niets te doen met die
nieuwe wet.
Dat denk jij. Ik heb Richard Weurding (directeur Verbond van
Verzekeraars) laatst nog gesproken. Dat ging onder meer
ook over de gevolgen van branden bij zonnepanelen. Verze-
keraars zijn terughoudend, maar reken er maar op dat ze
echt niet doof en blind zijn voor dit soort ontwikkelingen.
Snapt u de weerstand tegen de certificering? Het
gedoe, de investeringen en de kosten die het brengt
in de vechtmarkt van cv-ketels?
Ik heb er begrip voor, maar laten we niet redeneren vanuit
scepsis. Kijk om je heen hoe de markt er nu voor staat. De
installateur krijgt eindelijk weer een erkenning van zijn vak-
manschap. Hij kan zijn klant trots een pas laten zien als
bewijs dat er een vakman aan de gasinstallatie werkt. Een
vakman die wat waard is. Ik geloof in kansen. De tijd van
draagvlak breekt nu aan. Volgend jaar komt er een grote
publiekscampagne vanuit Binnenlandse Zaken. Die is de
drager van verandering bij consumenten. En wordt het hoog
tijd dat we als branche de schapen van de bokken scheiden.
Ook bij Techniek Nederland. We moeten niet alleen een
leden- en lobby-organisatie zijn, maar ook een kwaliteitsla-
bel. Als we constateren dat een lid zich niet aan de collec-
tieve spelregels houdt, moeten we het lef hebben om het
lidmaatschap te beëindigen. Wat krom is, moeten we niet
rechtbuigen. We moeten betrouwbaar en solide zijn.
Wat beschouwt u als het grootste winst van de
afgelopen vier jaar?
We zijn van een servet het tafellaken geworden. We hebben
een belangrijke stem in de lobby, een plek in de media. De
thema’s die de techniek raken, staan hoger op de politieke
agenda. Onderwijs, arbeidsmarkt, maar vooral ook de ener-
gietransitie. We hebben ons gretig laten zien aan tafel, en
daar hebben we keihard aan gewerkt. De politieke agenda
goed gevolgd. De contacten beheerd. In plaats van dat we
nu vooral zelf moeten lobbyen, komen Kamerleden en
departementen nu bij ons kennis aftappen. Nu is het zaak
om een restaurant te worden waar graag gegeten wordt.
Geldt dat eigenlijk ook niet voor de rol van de
installateur in de keten?
De rol als onderaannemer past ons allang niet meer.
Belangrijkste verandering is dat we niet meer in termen van
concurrentie in de keten denken. We moeten het samen
doen. De installatiebranche is zelf ook versnipperd. Je hebt
zelfs meerdere belangenverenigingen voor warmtepompen.
We moeten alle clubjes samensmeden, inclusief groothan-
del en fabrikanten. De missie voor de komende vier jaar is
me niet alleen hard te maken voor Techniek Nederland,
maar vooral voor Techniek ín Nederland. Dat ene woordje
maakt veel verschil. We moeten ook dienstbaar zijn aan het
belang van anderen.
Wanneer heeft u voor het laatst met de vuist op tafel
geslagen?
Dat doe ik niet meer. Ik ben meer van verbinden: muren
slechten in plaats van bouwen. Onze basishouding is: we
willen met iedereen afspraken maken. Zolang je praat kun je
wat bereiken. Maar ik verwacht wel wat van de overkant. Het
is graag of helemaal niet. Afspraak is afspraak.
Is thuiswerken een crime, voor iemand die volop in
het veld wil zijn?
Het verbinden van mensen en organisaties is mijn taak. Dat
doe je niet via een scherm. Als we al een positief signaal uit
de coronacrisis mogen halen, is het dat het binnenklimaat
hoog op de agenda staat. Minister Slob stelt 360 miljoen
beschikbaar om in drie jaar tijd de ventilatie bij 3400 school-
22 nr. 8 | december 2020
interview
20-21-22-23_doekleterpstra.indd 22 27-11-20 11:42