Pagina 56 van: Installatie – nummer 2 – 2022

tekst Tijdo van der Zee beeld Christaan Krop

Mooiste aan het vak
Hoewel we ook best wel wat klussen hebben buiten de hoofd-
stad, ligt het zwaartepunt van ons werk toch wel in de regio
Groot Amsterdam. Hoe mooi is het niet dat je door je eigen stad
heen fietst en dan zoveel plekken kan aanwijzen van ‘dat heb ik
gemaakt’. We doen nieuwbouw; vijf jaar geleden kwam er een
trend op van veel zinkwerk in gevelelementen van nieuwe
woningen, om ze wat karakter mee te geven. Die trend is
eigenlijk niet gaan liggen. Maar we richten ons ook op renova-
tie en transformatie. Denk aan kerken, maar ook bijvoorbeeld
een eeuwenoud grachtenpand als Felix Meritis.

Minder leuk
Je moet het dak op, weer of geen weer. Het gebeurt natuurlijk
wel eens dat het regent en dat je op het dak zit en denkt:
waarom doe ik dit ook alweer? Maar als je zoals ik veel buiten
bent, dan weet je dat het veel vaker goed weer is dan slecht in
Nederland. Sowieso is het weer natuurlijk altijd wel een factor
waar je rekening mee moet houden. Als het koud is, is het
materiaal minder makkelijk te bewerken. Als het warm is, buigt
het materiaal prima, maar kan het soms te heet zijn om vast te
pakken. We beginnen dan vaak een uurtje eerder, of spannen
een zeil tegen de zon. Bij kerktorens kan je precies aan de
schaduwzijde van het dak werken en dan met de zon
meebewegen.

Investeren in
Goed materiaal. Dan is het werken leuker en wordt het product
ook beter. Dat betekent dat we goed handgereedschap heb-
ben, maar vooral ook goede machines hebben staan in onze
werkplaats: zetbanken, slagscharen. Wij zijn een van de weini-
gen die al het prefab in de eigen werkplaats doen. De meesten
bestellen hun producten bij het zetbedrijf, bij ons komt alles op
coils binnen en we bewerken het allemaal zelf. We hadden al
een computergestuurde zetbank, maar onlangs hebben we er
nog een bijgekocht, die weer een aantal dingen extra kan,
waardoor we het materiaal eigenlijk alleen nog maar handma-
tig te hoeven draaien.

Personeel
Wij werken nu met z’n drieën in een vast team en bij grote klus-
sen komen er nog zo’n drie man bij. De arbeidsmarkt in de
installatiesector is al krap, maar voor ons is het helemaal moei-
lijk om mensen te vinden, want ons vak leer je niet zozeer op
school, maar vooral door het doen en meters te maken. Een
tijdje geleden zijn we via VTI Amsterdam en het ROC in contact
gekomen met een statushouder uit Syrië die in zijn eigen land
elektromonteur was. Hij loopt nu een tijdje mee en tot nu toe
loopt dat hartstikke goed.

Privé
Ik heb een vriendin en twee zoontjes van twee en vijf. Of ze ooit
het bedrijf gaan overnemen is natuurlijk nog niet te zeggen,
maar wat ik wel zie is dat de werkplaats voor hen, net als voor
mij vroeger, eigenlijk hun speelplaats is. Dat is mooi om te zien.
Ter ontspanning trek ik er graag op uit met mijn racefiets en
mijn mountainbike. Ook zwem ik veel. Op vakantie kijk
ik altijd of er een meertje is om op en neer te zwemmen..

Installateur in Beeld

Cor Ockeloen
Cor Ockeloen zit in een bevoorrechte positie, zo ziet hij het zelf. Want met zijn lood-, zink-, en koper-
werk op de vele daken van Amsterdam, onderhoudt en verfraait hij de stad waar hij geboren werd en
is opgegroeid. En ondanks dat een groot deel tegenwoordig geprefabriceerd wordt in de eigen werk-
plaats, is het werk op het dak absoluut geen “dom stampwerk”. Het is ouderwets vakmanschap waar
tegenwoordig enorm veel vraag naar is, en wat hem met trots vervult.

Als klein jongetje speelde Cor Ockeloen (36) al in de werk-
plaats van het loodgietersbedrijf van zijn ouders. In eerste
instantie koos hij voor een andere weg en ging Renovatie,
Restauratie en Architectuur studeren aan de faculteit Bouw-
kunde van de Hogeschool van Amsterdam. Voor zijn afstu-
deerproject werkte hij mee aan de renovatie en transformatie
van de oude tramremise in Amsterdam Oud-West tot culinair
en culturele hotspot. Hij werkte daarna enkele jaren voor het
vermaarde architectenbureau Buro van Stigt, maar voelde
gaandeweg de vingers kriebelen. Niet langer wilde hij achter
de tekentafel gebouwen ontwerpen, maar fysiek dingen
maken. Zo kwam hij weer terecht in het eigen familiebedrijf,
waar hij onderop begon en gaandeweg steeds meer taken op
zich nam. Sinds januari dit jaar staat het bedrijf officieel op
zijn naam en zijn vader en moeder nog in adviserende rol
betrokken.

60 nr. 2 | maart 2022

ondernemen

60-61_installateurinbeeld.indd 60 14-03-2022 17:23