De installatie-vertegenwoordigers roepen het al jaren: een vroege hittegolf en een vroege vorst zijn goed voor de handel. Wanneer het KNMI met codes strooit, offreert het installatiebedrijf de oplossing.
Na een tropisch weekend terugkeren in je huis, je kantoor of je school is voor het gros van Nederland één doffe binnenklimaat-ellende. Het hele weekend heeft de zon staan bakken op het kantoordak, waarbij de airconditioning natuurlijk op vrijdagmiddag door de laatste collega is uitgeschakeld, terwijl deze geen idee heeft van een timerfunctie. Op school hetzelfde verhaal. Dochterlief liep al rood aan bij de aanblik van het klaslokaal, met veel glas voor de lichtinval, gevuld met zuchtende kleuters, die voor de gelegenheid de halve dag buiten onder de brandslang mochten dansen. Of je zult maar een weekend zijn weggeweest. In de wintermaanden op feesten en partijen pochen met je slimme verwarmingsthermostaat, maar op het gebied van zonwering, ventilatie zit er nog niks op je smartphone. Dan ben je dus wel het lulletje rozenwater van het afgelopen barbecue-weekend.
Code kassa!
Nu zijn er ongetwijfeld hippe vogels, moderne bedrijven en scholen, en andere techfreaks die nu lange neuzen trekken terwijl ze de koelkasttemperatuur checken, de zonwering laten meedraaien, of stiekem of met de zomernachtventilatie het kantoor hebben voorgekoeld. Volautmatisch uiteraard. Hulde hiervoor. Ik dacht vooral: wat is er nog een wereld te winnen, dat we op zo’n dag thuis, op school en op het werk in een prettig binnenklimaat terecht komen. Een gigantisch eerste wereldprobleem, maar de installatietechniek kan het mogelijk maken, en dat is een prettig gegeven. De installateurs, de helden van de bevroren buitenkraantjes en de rood aangelopen opa’s en oma’s. Wanneer het KNMI met codes strooit, offreert het installatiebedrijf de oplossing. Althans; als er handjes beschikbaar zijn.
De helden van extreem weer
De techniek is er, de prestatie ervan te verzekeren, maar ergens ontbreekt de schakel. Het zal ook met geld te maken hebben, maar ook met dezelfde domheid die de mens bezit om op een snikhete dag met zijn allen in de file naar de kust te gaan staan. Het Zwarte Zaterdag-syndroom; ongezond voor lijf, geest en elke relatie. De kansen die de kudde biedt. In de rij staan voor de zwembadjes, de waterpistolen, de ventilatoren en de airco’s. IJzer smeden als het letterlijk heet is, en dat nog net in mei. Afwachtend tot de onweersbui een einde maakt aan de ellende; de putten overstromen, de goten op de proef worden gesteld, en de daken lekken. Elke dag een nieuwe kans; maar je moet hem ruiken, je moet hem zien.
