Niet alles dat groter is is beter, maar over het algemeen doet afmeting er toch echt wel toe. Daar kwam de installateur die ik bezocht na een klacht helaas ook achter. Vandaag daarom een wijze les in vierkante meters, afgifte- en meetpunten.
Te beginnen bij het begin. De installateur kreeg een geweldige klus van een bevriende zakenrelatie: de complete renovatie van de installatie in een lokaal hotel. De wensenlijst van de nieuwe eigenaar was lang, het budget – zoals bijna overal – klein.
Thermostaatkranen
De eigenaar wilde de verwarming van de zalen op afstand kunnen regelen met een tweewegklep. En in de hotelkamers had hij het liefst gewoon thermostaatkranen, zodat gasten daar zelf de temperatuur konden instellen, waarna het schoonmaakteam deze weer dicht zou zetten. Prima plan, ware het niet dat een aantal hotelkamers in de strang van andere ruimtes zaten. Met andere woorden: als de eigenaar de tweewegklep naar een zaal zou sluiten, zou een deel van de kamers in dezelfde strang ook geen warmte meer te krijgen.
Vanuit deze kennis werd besloten om alle radiatoren te voorzien van HR92-thermostaatknoppen, waarbij bediening door gasten in de regeling niet mogelijk zou zijn – enkel de eigenaar kan deze knoppen sturen. Per ruimte zou er een thermostaat als meetpunt voor de ruimtetemperatuur worden geplaatst. Hiermee had de installateur een goedwerkend plan neergelegd bij de klant.
Snoeien
Helaas bleek tijdens de renovatie dat de kosten aan alle kanten het budget voorbij gingen en de eigenaar werd daardoor gedwongen om op een aantal punten te snoeien in de kosten. Dit betrof ook de regeling. Er werd besloten dat er slechts een aantal centrale thermostaten zouden worden geplaatst. In de toekomst was uitbreiding naar thermostaten in elke ruimte dan alsnog mogelijk.
En daar liep het goeddoordachte plan dus mis. Nu werd er in een aantal gedeeltes van het hotel slechts één thermostaat geplaatst in een voor gasten niet toegankelijke kleine ruimte. Hierbij werden er dus meerdere vertrekken – tijdelijk – samengevoegd tot één zone in de regeling.
Koudeklachten
Na veel koudeklachten ben ik met de installateur op locatie gaan kijken. Daar bleek al snel dat de zalen veel groter waren dan de kleinere opslagruimten waar de thermostaten waren geplaatst. Zodra de kleine ruimte warm was – wat vanwege het kleinere oppervlak natuurlijk veel sneller gebeurde – liepen de knoppen in de hele zone dicht. En dus ook in de grote zalen, die daardoor niet de warmte kregen die ze nodig hadden.
Met de installateur heb ik met de bestaande producten een herschikking gemaakt, waardoor de temperatuur redelijk beheersbaar is geworden. De oplossing? Eigenlijk heel simpel: de thermostaat verplaatsen naar de grote ruimte en voor gasten begrenzen tussen 18 en 21 graden. De eigenaar kan op afstand de thermostaatinstelling altijd overrulen via het bedieningspaneel en de app op zijn telefoon. Daarnaast hebben we in de kleine ruimtes de radiatoren waterzijdig begrensd, waardoor deze minder warmte zullen afgeven en een sauna-effect dus voorkomen wordt.
Yvian terug toch waar blijf die vakkennis,
Gewoon zeggen het enkel zo of het wordt niks.
Ik vind het wel belangrijk dat je eerst de ruimtes zelf gaat bekijken om de juiste afmetingen te nemen. Zo vermijd je onnodige problemen. Niet altijd kun je rekenen op een tekening. Door zelf het plek te bezichtigen, kun je zelf beoordelen wat wel of niet van toepassing is.