Alleen al de begeleidende video van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid geven me rillingen. Het bevat reconstructies van tragische ongevallen met koolmonoxide. Het gepubliceerde rapport laat weinig heel van de manier waarop overheid, branche, installateurs en fabrikanten op dit moment borging bieden aan gebouweigenaren, zodat er zo weinig mogelijk incidenten met koolmonoxide plaatsvinden. Het probleem is 3 tot 5 keer groter dan we veronderstellen, zo stelt de Raad.
Bittere ernst
Dat het bittere ernst is, zien we wel uit het fotomateriaal dat ons hier wekelijks om de oren vliegt. Maar ook bij de productie van het recente webinar Rookgasafvoeren viel me al op dat verschillende zaken in de branche rammelen. Bestaande werkwijzen en mechanismen bieden veel ruimte voor gerommel waarvoor geen verantwoordelijkheid wordt genomen, en waarbij de goeden altijd onder de kwaden lijden.
Los zand
Waarom zijn moderne installaties in toenemende mate onveilig, vraagt de Onderzoeksraad zich af. (Professionele) opdrachtgevers en installateurs, en dus ook degene die zich erkend noemen, bezitten onvoldoende kennis, en zien de cv-installatie nog te veel als een verzameling losse componenten, waarbij meer focus ligt op het toestel dan bijvoorbeeld de combinatie met bijvoorbeeld de rookgasafvoer. Keurmerken en fabrikantvoorschriften houden te weinig rekening met de rol van de complete installatie in relatie tot het gebouw. De branche en industrie moet dit zelf beter gaan organiseren, en de overheid moet dit verplicht gaan stellen, en hierop gaan controleren. Aldus de Raad. Klik hier voor de aanbevelingen
Stokpaardje
De roep om regelingen met een verplichtend karakter, al jaren een stokpaardje van onder meer brancheverenigingen en brandweer, wordt nu ook ondersteund door de gezaghebbende Onderzoeksraad voor de Veiligheid. Dit betekent dat de overheid zich nu niet langer kan verschuilen achter deregulering en vrijblijvende keurmerkjes zonder afrekenmodel. Keiharde verplichtingen moeten er komen, en een zware erkenningsregeling die borging biedt, en geen ruimte voor vrijblijvendheid zoals dat nu het geval is. Dit betekent inclusief sancties. Uitvoerders en controleurs zullen in de toekomst verantwoording moeten nemen, en kunnen dus worden vervolgd. Maar er is veel meer. Op het gebied van ketelaansluitingen en rookgasafvoersystemen is meer uniformiteit wenselijk, en daarvoor moeten bijvoorbeeld ketelfabrikanten (VFK) en rookgasafvoerfabrikanten (Rogafa) zich laten gelden.
Hand in eigen boezem
En de installateur? Het rapport laat zien dat bij de onderzochte ongevallen juist moderne ketels, en erkende installateurs betrokken waren. Het stelselmatig blijven wijzen naar de buurtbeun, onkundige prijsvechter, haperende bouwkolom, branchevereniging of uitblijvende bescherming door verplichte wettelijke kaders, mag er niet toe leiden dat elke vakman vergeet de hand in eigen boezem te steken. Iedereen doet er verstandig aan de eigen werkwijze, en die van de collega’s, kritisch tegen het licht te houden. Is iedereen wel zo goed op de hoogte als men denkt? Hoe handel je zelf? Dit betekent ook dat de professionele opdrachtgever, en de internetshoppende particulier, in moet zien dat veiligheid een prijs heeft; dat een veilige cv meer is dan enkel een goedkoop keteltje, en goed periodiek onderhoud een must. Wat voor een klant bent u zelf, waar het uw persoonlijke veiligheid aangaat? Wegkijken is in ieder geval niet langer een optie.
eddy zolang er woningen gerenoveerd worden volgens een lean planning binnen 12 dagen alles er in gestampt moet worden begint het eerste probleem hier,het tweede
probleem sterkin wat controleert die eigenlijk,niets helemaal niets er is geen controle op pers apparatuur,komt er een vrouwtje praatje houden maar controleren ho maar,
hoeveel van die meters in het veld worden jaarlijks gecalibreerd.als we iets doen dan net zoals bij de apk daar gaat het toch anders,nu is alles te vrijblijvend en wij brengen geld in het laatje bij sterkin.